Stormkop

als je ra is lamgeschotenkan ik je op het droge trekkenje gebroken ribben tellenzien waar je schipbreuk leed

wij zijn altijd wel ergensgehavend, maar soms is hetgewoon wachten, stormkoptot de wind je vangt

vanop de kade zal ik zo hardzwaaien dat de windhelemaal tureluurs, je meeneemtop een nieuw avontuur

ik neem het er wel bijde averij van een moederhartalleen op een afstand lijkt hetalsof je weer helemaal in mij past

‘Soms is het gewoon wachten, stormkop, tot de wind je vangt’. Dit vers uit het gedicht staat op de boeg van het gebouw op de site van de droogdokken. De wind heeft vrij spel met de letters.

Speciaal voor de gelegenheid maakte ik een windmolentje met de tekst van het hele gedicht. (ontwerp: Jelle Jespers) Zolang de voorraad strekt: gratis te verkrijgen op de locatie van de droogdokken, bij Stormkop!

Een woordje uitleg

Ik wilde een gedicht maken waarin ik verschillende aspecten van de site kon laten samenvloeien. De droogdokken vormen een plek waar boten hersteld worden. Het is dus eigenlijk een beetje een ziekenboeg, een tijdelijke rustplaats, voor boten die daarna weer de wilde zee op gaan. Op de site is sinds kort ook Stormkop gevestigd, een prachtige kunsteducatieve werking voor kinderen. Voor jongeavonturiers die van alles kunnen ontdekken op het terrein.

In het gedicht spreekt een moeder haar kind aan. Ze vertelt het kind dat zij het altijd zal willen opvangen. Je zou kunnen zeggen dat zij een droogdok aanbiedt waar het kind altijd weer op krachten kan komen, vooraleer het weer het ruime sop kiest. Het gedicht spreekt ook over de moeite die het een moeder soms kost om haar kind los te laten. Ik heb de naam Stormkop verwerkt in het gedicht. Een prachtig woord, dat vele interpretaties kan dragen.

Ik wilde een eenvoudig gedicht schrijven dat ook kinderen zouden kunnen begrijpen. Er zit maar een moeilijke regel in, die de meeste volwassenen wellicht ook niet zullen verstaan, namelijk: ‘als je ra is lamgeschoten’. De uitdrukking komt uit het zeevaartwezen. Een ra is een stuk hout dat aan een mast is bevestigd, en waaraan de zeilen hangen. Als je ra is lamgeschoten, ben je machteloos. Er zit vaak zo’n beeldende kracht in oude, vergeten gezegden en spreekwoorden!

Het gedicht is opgebouwd rond een versregel waar ik op een ochtend mee wakker werd: soms is het gewoon wachten, stormkop, tot de wind je vangt.  Ik vind het een zin die veel wijsheid en troost uitstraalt. Ik wilde graag met letters werken die zouden meebewegen met de wind. Letters dus waar de wind vrij spel in heeft. Met een krachtig kernteam hebben we gezocht naar de best mogelijke vertaling van dat idee.

Het resultaat is een technisch huzarenstukje. Het kon alleen gerealiseerd worden dankzij de zotte creativiteit en het hoge professionalisme van vormgever Jelle Jespers en bouwer Sam Van Bremt en het enthousiasme en vertrouwen van het MAS, de opdrachtgever.  Ik hoop dat deze versregel jarenlang op de boeg van het indrukwekkende gebouw op de site mag blijven staan. En dat de regel een uitnodiging mag zijn voor iedereen, om hier te komen uitwaaien.

installaties