Atlas is een organisatie die informatie biedt aan anderstalige nieuwkomers in Antwerpen. Ze vroegen mij een gedicht te maken voor de gevel van hun gebouw in de Carnotstraat.

Na de brand die de Toren van Babel in de as legde, staken verschillende partners samen met kunstenaarscollectief Rooftoptiger de handen uit de mouwen om een overwoekerd vijvertje om te toveren tot een fabelachtige BabelBühne.

Dit stadsgedicht schreef ik, in opdracht van de stad, naar aanleiding van de herdenking van de Tweede Wereldoorlog, 75 jaar na de bevrijding van Antwerpen. Het werd gepresenteerd in één van de bunkers van het stadspark.

Men zegt dat de betekenis van poëzie in de ruimte tussen de woorden ligt.

Want het is in onze sprakeloosheid dat we elkaar het best verstaan.

Het volledige gedicht is leesbaar op de werfpanelen op de Handschoenmarkt. Mijn partner in crime, vormgever Jelle Jespers, plaatste de laatste strofe op de werfdoeken, in haperende letters.

‘Ik woon niet meer in het huis, maar het huis woont nog in mij.’ Een uitspraak waarin ook u zich misschien herkent.

Ik wilde een gedicht maken waarin ik verschillende aspecten van de site kon laten samenvloeien. De droogdokken vormen een plek waar boten hersteld worden.

You’ll Never GUESS WHO is een interactieve installatie (met bijhorende publicatie) geïnspireerd op het gezelschapsspel ‘Wie is het’,..

'Niets in deze wereld is zwart-wit.' Samen met Kurt Demey creëerde ik een audio-visuele installatie voor bibliotheken. Kom het ontdekken!

Het opblazen en aflaten van het woord MACHT is een grote metafoor en is op verschillende manieren te interpreteren. Misschien denken sommigen aan het tijdelijke karakter van de macht, aan inflaties, of aan gebakken lucht.